Chronische aandoeningen van het zenuwstelsel kunnen grofweg in twee categorieën worden ingedeeld:
1) degeneratieve aandoeningen (bv. ziekte van Alzheimer, ziekte van Parkinson) en
2) verworven aandoeningen (bv. traumatisch hersenletsel, beroerte).
Bij degeneratieve aandoeningen gaat het om een progressief verlies van zenuwcellen in de hersenen of het ruggenmerg, terwijl verworven aandoeningen verwondingen of ziekten zijn die de hersenen of het ruggenmerg beschadigen. Beide soorten chronische aandoeningen kunnen uiteenlopende symptomen veroorzaken, afhankelijk van welke delen van het zenuwstelsel zijn aangetast.
Er zijn veel chronische aandoeningen van het zenuwstelsel, waarvan sommige bekender zijn dan andere.
Er zijn een aantal chronische aandoeningen van het zenuwstelsel, waaronder de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson en de ziekte van Huntington. Deze ziekten worden allemaal gekenmerkt door het afsterven van cellen in de hersenen, wat kan leiden tot een aantal slopende symptomen.
Elk van deze ziekten heeft zijn eigen unieke symptomen, maar ze hebben allemaal een aantal gemeenschappelijke kenmerken. Zo hebben ze allemaal de neiging zich langzaam te ontwikkelen en leiden ze uiteindelijk allemaal tot ernstige invaliditeit. Bovendien is er momenteel voor geen van deze ziekten genezing mogelijk, dus de behandeling richt zich vooral op het beheersen van de symptomen.
Chronische aandoeningen van het zenuwstelsel zijn aandoeningen die het centrale of perifere zenuwstelsel aantasten en langdurige problemen veroorzaken met beweging, gevoel, denken of emotionele controle.
Chronische aandoeningen van het zenuwstelsel zijn aandoeningen die de hersenen, het ruggenmerg of zenuwcellen in het hele lichaam aantasten. Ze kunnen uiteenlopende symptomen veroorzaken, afhankelijk van welk deel van het zenuwstelsel is aangetast.
Please login or Register to submit your answer