Wanneer kan dyscalculie vastgesteld worden?

Dyscalculie wordt meestal vastgesteld wanneer een kind moeite heeft met elementaire rekenvaardigheden, zoals tellen, optellen, aftrekken en vermenigvuldigen. Een kind kan ook de diagnose dyscalculie krijgen als het moeite heeft eenvoudige begrippen als tijd, geld en meten te begrijpen.

De diagnose dyscalculie wordt vaak gesteld in combinatie met andere leerstoornissen, zoals dyslexie. Een bevoegde leerkracht of psycholoog kan meestal de diagnose stellen na observatie van het kind in de klas. Er is niet één definitieve test om de diagnose dyscalculie te stellen.

Dyscalculie kan al op de kleuterschool worden vastgesteld, maar meestal wordt de diagnose pas gesteld als het kind naar school gaat en moeite heeft met rekenen. Een professionele evaluatie moet worden uitgevoerd door een psycholoog of onderwijsspecialist die bekend is met het diagnosticeren en behandelen van dyscalculie. De evaluatie omvat waarschijnlijk een beoordeling van de schoolgeschiedenis van het kind, testen om de wiskundevaardigheden en het probleemoplossend vermogen te beoordelen, en gesprekken met de ouders en leerkrachten.

Dyscalculie kan worden vastgesteld door een gespecialiseerde opvoeder in wiskunde (zoals een ontwikkelingspsycholoog, neuropsycholoog of gespecialiseerde leerkracht) die werkt met kinderen en jongeren vanaf 4 jaar.

Het kan moeilijk zijn om dyscalculie te diagnosticeren omdat er geen enkele test is die het kan identificeren. Een diagnose vereist meestal een uitgebreid onderzoek dat rekening houdt met iemands ontwikkelingsgeschiedenis, huidige vaardigheden en onderwijservaringen.

Enkele tekenen die erop kunnen wijzen dat iemand dyscalculie heeft, zijn problemen met het begrijpen van eenvoudige rekenkundige concepten, slechte probleemoplossende vaardigheden, en problemen met alledaagse taken zoals het balanceren van een chequeboekje of het afmeten van ingrediënten bij het koken. Een diagnose van dyscalculie wordt meestal pas gesteld wanneer deze moeilijkheden blijven bestaan, zelfs nadat de persoon passende instructie en ondersteuning in het rekenonderwijs heeft gekregen.

Dyscalculie kan worden vastgesteld bij kinderen vanaf 4 of 5 jaar oud. Veel gevallen van dyscalculie worden echter pas op latere leeftijd vastgesteld, wanneer iemand moeite heeft met meer geavanceerde wiskunde.

Dyscalculie is een neurologische aandoening die het vermogen om getallen te begrijpen en te gebruiken aantast. Het wordt beschouwd als een leerstoornis, net zoals dyslexie een leerstoornis is voor lezen en schrijven.