Waarom traumahelikopter?

Het gebruik van helikopters voor medische evacuatie, of "medevac", begon in de Koreaanse oorlog in het begin van de jaren 1950. In die tijd werd het vervoer over de grond vaak vertraagd door vijandelijk vuur, en slachtoffers stierven vaak onderweg naar het ziekenhuis.

Het eerste gebruik van een helikopter voor medevac in de Verenigde Staten was op 10 juni 1954 in het Valley Forge Army Hospital in Pennsylvania. Een UH-13J Sioux van het 128th Medical Detachment stortte neer tijdens het evacueren van een gewonde soldaat. De soldaat overleefde, en latere tests bewezen dat helikopters konden worden gebruikt om patiënten snel en veilig te evacueren.

Sindsdien zijn helikopters op grote schaal gebruikt voor medevac-operaties in alle soorten gevechts- en civiele noodsituaties.

Traumahelikopters worden gebruikt om zwaargewonde patiënten te vervoeren naar ziekenhuizen die over de nodige middelen beschikken om levensreddende zorg te verlenen. De helikopter maakt een sneller transport mogelijk, wat cruciaal kan zijn bij ernstig letsel. Bovendien biedt de helikopter een stabiele omgeving voor de patiënt, wat belangrijk is gezien de delicate toestand van veel traumapatiënten.

Traumahelikopters worden gebruikt om zwaargewonde patiënten van de plaats van een ongeval naar een ziekenhuis te vervoeren. Ze bieden een sneller transportmiddel dan ambulances op de grond, die vaak vertraging oplopen door verkeersopstoppingen.

Traumahelikopters zijn uitgerust met geavanceerde medische apparatuur en worden bemand door paramedici die speciaal zijn opgeleid in de spoedeisende geneeskunde. Ze kunnen kritische zorg verlenen aan patiënten met levensbedreigende verwondingen.