Mariska de Swart schrijft haar tweede verhaal over hoogbegaafdheid en deelt daarmee de door haar opgedane ervaring met hoogbegaafdheid. Benieuwd naar het eerste verhaal van Mariska? Dat kan je hier lezen.
Toen ik werd gevraagd om een tweede artikel te schrijven (over mijn ervaringen met hoogbegaafdheid) voor deze website was mijn eerste reactie, net als toen, ‘jaaa; leuk!’. Met dan daarna wel gelijk een eeeeuhhh, ja, leuk, maar wanneer moet ik dát dan weer gaan doen? Zoals je ziet ben ik inmiddels door ervaring toch iets wijzer geworden maar in de basis van ‘tuurlijk doe ik dat, leuk dat je me vraagt’ is nog weinig veranderd. Om eerlijk te zijn hebben dat vriendje waar ik vorige keer over schreef en ikzelf daardoor soms best een beetje ruzie met elkaar…
Op dit moment zit ik weer tussen twee banen in. Na twee jaar projectcontracten bij een groot bedrijf was er geen ruimte om me een vast contract aan te bieden. Geen budget op de plek waar ik zat en bij interne sollicitaties zat ik met een ‘te breed CV’. Bij vacatures op het werk dat ik tot voorheen deed krijg ik de reactie dat ik met mijn ervaring ‘eigenlijk te zwaar ben daarvoor’ en zien ze echt wel dat ik meer kan, en meer wíl dan die functie, maar voor de functies op mijn niveau mis ik dan weer dat belangrijke papiertje. En dan word ik toch weer even boos en gefrustreerd;
Waarom heb ik vroeger niet netjes mijn school afgemaakt? Waarom moest ik altijd zo eigenwijs doen op school? Waarom kon ik echt niet overweg met multiple choice vragen? Een drama vond ik die vragen; 4 antwoorden, die in mijn ogen maar zelden echt het juiste antwoord in zich hadden want hoe zat het dan met ‘mits’, ‘maar’ of ‘tenzij’ daarin? Zwart wit denken en meerkeuzevragen; ik kan er niets mee, en ik wíl er niets mee…. Een probleem overigens waar veel hoogbegaafden mee kampen, en buiten die 4 antwoorden was er toch nog echt wel een beter antwoord te geven. Maar dat (mijn) antwoord was bij voorbaat fout…
Grappige discussies met docenten gaf dat soms wel. Dan kreeg ik na mijn uitleg bij het examen psychologie volledig gelijk dat de antwoorden niet volledig waren en dan eigenlijk geen van de 4 antwoorden helemaal juist was maar ‘dat toch antwoord B het enige antwoord was dat als juist gerekend werd’. Ik kan het niet, die multiple choice vragen. Is dat dan ook de reden dat ik mijn examen schoolcounselling zo voor me uit schuif? Vast wel…
Maar terug naar mijn beperkte tijd. Ik zit nu dan officieel even zonder vaste baan maar om nu te zeggen dat ik niets doe. Mijn plan was om dan in deze periode mijn scriptie te gaan schrijven. Daar had ik nu toch immers mooi tijd voor? Was het maar waar! Want ondertussen gaat de overstapklas voor brugklassers weer beginnen, is er een 4 mei herdenking voor (en door) jongeren bij mij in de wijk waar ik druk aan meewerk. Ze weten bij het jongerenwerk dat ik nu even niet werk, waardoor ze vaak denken dat ik ergens wel aan mee wil werken (wat dan natuurlijk ook zo is, grinnik). Én ik wil tussendoor nog met mijn vriendin een huis kopen zodat ik mijn aandacht ineens ook richt op dakgoten, voegmanieren van gevels, kleigrond, vochtige kruipruimtes en de voor- en nadelen van de opbrengsten van de verschillende soorten zonnepanelen. Nooit gedacht dat ik me dáár ooit mee bezig zou houden.
Voor het bezoek aan het verzetsmuseum met de jongeren wil ik toch allerlei feitjes die ik in mijn hoofd heb nog een keer nalezen. Over het hoe en wat eromheen zodat ik met juiste verhalen kom. Ik wil ik serieus cello leren en, en, en, …. nog veel meer.
Nu ik dit zo teruglees lijkt het alsof ik zo’n hoogbegaafde ben die de hele dag met van alles en nog wat bezig is, het ene project na, of al gelijk met, het andere en van alles dan ook álles wil weten. Zo eentje die weinig slaapt en de hele dag druk, druk, druk is…. Dat is ook soms wel zo en om eerlijk te zijn was dat zeker in het verleden echt wel zo. Voor nu moet ik zeggen dat ik ook soms ook totaal de andere kant op kan slaan. Ik kan een ongelooflijk luie hoogbegaafde zijn.
In de tijd die ik nu heb, had ik mijn eigen praktijk kunnen uitbouwen. Ik wil dolgraag meer doen met LEGO Education, ik wil mijn scriptie schrijven en ik wil een leuk inkomen om met dat geld fijne dingen te kunnen gaan doen. Die dingen die ik wil oppakken kan ik nu doen, met de tijd die ik heb, en ergens genoot ik van de status om te kunnen zeggen dat ik werkte bij een groot bedrijf in een mooie functie maar toch….
Het werk bij het jongerenwerk is zoooo fijn! Als ik zie hoe jongeren in de wijk zich vrijwillig inzetten om een mooie herdenking neer te zetten op 4 mei en hoor hoe ze onderling, elk vanuit eigen achtergrond en eigen ervaring, zo open en eerlijk praten over vrijheid en vrede en omgaan met anderen dan word ik zo geraakt. Het zijn jongeren van veelal het (V)MBO, maar ze zijn zo ongelooflijk wijs! Dat raakt me en dan voel me bevoorrecht dat ik mee mag werken om hen daarin te begeleiden. Dat maakt me gelukkiger dan een stoere baan met hoog salaris.
En luieren kan ik zeker hoor! Okay, dat luieren doe ik dan meestal wel met een interessant boek maar ik kan ook prima een middag zitten in een café of op een terras, of in een duinpan genieten van de wind, de zon en de geur en geluiden van de zee. Dan doe ik verder niets, alleen maar zitten en genieten van het moment. Gelukkig zijn die rustige momenten er ook. Volgens de literatuur hebben hoogbegaafden een rijker gevoelsleven. Voor mij geldt dat zeker. Ik zou daar af en toe best een draaiknop op willen hebben om dat wat te kunnen verlagen.
Genieten van een (mid)dag of avond op de bank met een goed boek lukt me prima. Mij maak je bijna niet blijer dan met een nieuw boek. Met een stapel nieuwe boeken weet ik van vreugde niet waar ik het zoeken moet. Ik moet dan ineens weer denken aan mijn middelbare school. Met de grote stapel boeken naar huis en daar dan gelijk in gaan kijken en lezen. Later in de les kreeg ik dan verbaasde blikken als ik zei dat ik het boek al van voor tot achter had gelezen. Tja, als er ergens letters staan wil ik het lezen. Vroeger bij mijn krantenwijk liep ik al krantenlezend naar de huizen.
Ik heb een fascinatie voor de tweede wereldoorlog. Niet voor oorlogshandelingen op zich maar wel voor de psychologische en sociale kant daarin. Hongerig naar meer inzichten en naar de ervaringen van mensen van toen lees ik er van alles over. Hoe gingen mensen om met de veranderende situatie? Waarom werd de één een meeloper en hield de ander ondanks alles het vrije denken vol en hield hij zijn eigen mening? Hoe kon een volk zo worden beïnvloed dat het massaal geloofde wat we nu als volkswaanzin zien? Hoe en wat hebben we daarvan geleerd, voor het leven van nu? Uren kan ik daarover lezen. En dan staat mijn hoofd toch weer niet stil….
, Mariska de Swart (Coach en projectadviseur)
Leuk om te lezen en hier ook veel in te herkennen. Ook die fascinatie voor de Tweede Wereldoorlog deel ik.
Wat een herkenning!
Ik ben me vandaag aan het inlezen over hoogbegaafdheid, omdat ik mezelf weer eens in de weg zit en het allemaal niet wil zoals ik denk. Het snelle denken.
Vooral dat vele lezen, tussen 2 banen zitten om dezelfde redenen en de vele interesses maar ook lui zijn