Pre-depressie ofwel subthreshold depressive disorder is een depressieve stoornis, die gesteld kan worden als er niet voldaan wordt aan de criteria voor een daadwerkelijke depressie. Het probleem is natuurlijk dat iedereen wel eens een tijdje wat minder in zijn of haar vel zit. Het zit niet altijd mee in dit leven, maar mag je die periodes direct benoemen als een ‘bijna-depressie’?
Er is immers niet voor niets een ‘drempel’ (threshold) verzonnen om patiënten die echt lijden onder hun depressieve gevoelens op de juiste manier te kunnen behandelen. Tegenwoordig wordt steeds minder naar de gemakkelijke oplossing gegrepen en je huisarts zal je vaker adviseren om te gaan sporten of wandelingen gaan maken om je zorgen en spinnenwebben uit je brein te laten waaien. Pillen zijn tweede keus geworden en een serie behandelingen bij een psychiater is vaak niet in je zorgverzekering opgenomen.
Maar toch, de Amerikaanse DSM (Diagnostic and Statistical Manual for Mental Disorders) wordt wereldwijd gezien als het standaardwerk voor psychische problemen. Iedereen is intussen vergeten wat het oorspronkelijke doel van de DSM was (en is): het is bedoeld als een hulpmiddel voor (vergoedingen van) verzekeringsmaatschappijen. De codes, die bij een diagnose horen, vergemakkelijken de interactie tussen behandelaar en verzekeringsmaatschappij. De DSM heeft dus niets te maken met het stellen van de juiste diagnose of behandeling.
Dat misverstand heeft een aantal kwalijke gevolgen gehad. Er zijn bij veel kinderen veel te snel diagnoses gesteld, waardoor ze gemedicaliseerd werden. Medicaties zijn vaak een snelle en goedkope oplossing voor een probleem, zelfs als dat probleem nauwelijks bestaat, na verloop van tijd weer over zal gaan of wanneer een opvoedcursus voor ouders meer resultaat zou hebben.
Ook een pre-depressie valt onder deze categorie. Moet je iedere periode waarin je wat tegenslag hebt, liefdesverdriet hebt of simpelweg last hebt van de winterblues, met medicijnen behandelen?
Fabrikanten denken uiteraard van wel. Zij claimen dat een pre-depressie in veel gevallen een voorloper is van een major depressive disorder (MDD) ofwel een dikke depressie. Nu zijn de bekende antidepressiva, waaronder de bekende selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) een te zwaar middel voor iemand die zich een beetje down voelt en dus hebben ze wat nieuws gevonden.
De Biofarma Group heeft een preparaat verzonnen met de naan SameUp (zie hier). Het bevat S-adenosylmethionine (SAMe) en de ‘psychobiotische’ bacterie Lactobacillus plantarum. Volgens de Biofarma Group is SAMe een stof die uitgebreid onderzocht is en zelfs in het lichaam zelf wordt aangemaakt.
Als we kijken naar het profiel van SAMe dan valt het volgende op: het stofje is inderdaad onderwerp van beperkte onderzoeken geweest voor depressie, maar de resultaten zijn verdeeld[1]. SAMe is bovendien niet veilig voor mensen met een bipolaire stoornis. Veel meer onderzoek is noodzakelijk voordat het zou kunnen worden ingezet.
De bacterie, Lactobacillus plantarum, is een melkzuurbacterie en er bestaat inderdaad wat onderzoek dat het slikken van een preparaat met die bacterie kan helpen bij een depressie[2].
Toch denk ik dat we het moderne advies van een huisarts zouden moeten opvolgen: ga naar buiten en laat de spinnenwebben uit je hoofd waaien.
[1] Sharma et al: S-Adenosylmethionine (SAMe) for Neuropsychiatric Disorders: A Clinician-Oriented Review of Research in Journal of Clinical Psychiatry – 2017
[2] Rudzki et al: Probiotic Lactobacillus Plantarum 299v decreases kynurenine concentration and improves cognitive functions in patients with major depression: A double-blind, randomized, placebo controlled study in Psychoneuroendocrinology – 2019
